Het is een zomeravond in augustus en zoals de meeste dagen gezellig druk met egels die komen eten en drinken. Wat later op de avond zien we op de camera dat er een egel de tuin in is gekomen die een heel dikke achterpoot heeft en wat moeilijk loopt. Omdat het er niet goed uitziet, besluiten we om meteen te gaan kijken. De egel is niet meer in beeld op de camera en we zien hem ook niet eten bij de andere egels. Snel sluiten we het egelpoortje in de schutting ( ja wij hebben een egelsnelweg) en speuren samen met een zaklamp de tuin af om te kijken of hij zich ergens verstopt heeft. Daarna ook nog de omgeving doorzocht, maar we konden hem helaas niet meer vinden... De volgende avond zaten we helemaal klaar om hem te vangen, we hoopten zó dat hij weer langs zou komen. Alert bij iedere melding van de camera, wachtten we op hem. Wat waren we blij toen hij rond half tien aankwam!
Voorzichtig hebben we hem gevangen en gecontroleerd of er niet iets om de poot zat wat afknelde. Hij was gelukkig wel levendig en had een goede eetlust. Na een nachtje logeren bij ons heeft Zorg voor Egels hem de volgende dag opgevangen.
Zorg voor Egels is met hem naar de dierenarts gegaan. Daar bleek zijn pootje niet meer te redden. Onder narcose heeft hij een operatie ondergaan.
Milan is na zijn revalidatie in een riante kwekerskas weer fysiek sterk geworden. Hij woont nu in Boskoop in ons "Paralympisch Dorp" voor egel helden met een handicap. Hier kunnen ze vrij wonen maar wel met bijvoeding en volop veilig plekken zoals een hooischuur en volop groen. Het ga je goed dappere jongen!
